بررسی درصد فراوانی نسبی و شاخص‌های تنوع زیستی پرندگان آبزی و کنار آب‌چر مهاجر تالاب شیرین سو در استان همدان

اکوسیستم‌های تالابی زیستگاه‌های مولد و پویایی هستند که از تنوع زیستی حمایت می‌کنند. شناخت زیستگاه و نیازهای زیستگاهی پرندگان به‌خصوص گونه‌های آسیب‌پذیر در جهت حفاظت از آن‌ها و نیز اجرای برنامه‌های مدیریتی و نظارت پیوسته بر جمعیت آن‌ها بسیار مؤثر است. برای این منظور تالاب شیرین‌سو با وسعت 15 هکتار با ارتفاع 1873 متر از سطح دریا، در استان همدان موردبررسی قرار گرفت. شناسایی، شمارش و تعیین ترکیب جمعیت پرندگان مهاجر آبزی در این زیستگاه و ثبت تغییرات تعداد گونه‌ها و تعداد جمعیت به‌صورت یک هفته در ماه در طی سال 1391- 1390 انجام گرفت، برای تحلیل داده‌ها نرم‌افزار SDR-IV، BioDiversityPro و CAP 4.0 مورداستفاده قرار گرفت. کمیت‌های تنوع گونه‌ای با استفاده از شاخص‌های سیمپسون، شانون- وینر و بریلوئین و یکنواختی با استفاده از شاخص‌های سیمپسون، اسمیت و ویلسون و کامارگو محاسبه گردید. نمودار حاصل از مرتب‌سازی تنوع زیستی به روش Renyi نشان داد که فصل پاییز دارای بیش‌ترین تنوع بوده است. آنالیز SHE نیز بیان‌کننده این موضوع بود که مؤلفه‌های مؤثر بر شاخص عددی تنوع گونه‌ای، مؤلفه‌های غنا و تنوع بوده‌اند. نتایج نشان داد که تعداد کل پرندگان 2725 فرد از 54 گونه است. بیش‌ترین جمعیت گونه‌های مهاجر در آبان ماه و کم‌ترین آن در بهمن‌ماه مشاهده شد. این مطالعه نشان داد که بیش‌ترین جمعیت را پرستوی دریایی بال‌سفید با تعداد 295 فرد و کم‌ترین جمعیت را درنای معمولی و چنگر نوک سرخ با یک‌بار مشاهده در طول یک‌ساله به خود اختصاص داده‏اند.